Fotografija
Iz biografije autora se vidi da je vodio zanimljiv život. Zanimljivo i piše. Detinjstvo je proveo između Savinca (kraj kod Slavije, oko hrama Svetog Save) , u Malajničkoj i Katanićevoj ulici, i Palilule, u ulicama Majke Jevrosime, Palmotićevoj i Kosovskoj. To se vidi i po ilustracijama na naslovnoj strani knjige.
Piše o svemu, o precima, o dečjim igrama, o hrani, o praznicima, o ljubavi, o muzici, džezu, o kulturi, o slobodnom vremenu , školi (OŠ Sveti Sava i Treća muška), o arhitekturi, saobraćaju......
Piše o radiju, jer mu je deda bio Milan Đorđević, generalni direktor Ministarstva PTT, koji je bio inicijator emitovanja prvog radio programa na Balkanu, iz ministarstva PTT, 1924.godine. Njegov otac, Mihailo, Mikica Pajević bio je šef kratkotalasne radio stanice , koja nije pripadala Radio Beogradu, već Pres birou Ministarskog saveta. Njegov tast je bio Krsto Anđus , direktor TeSaFi, francuske firme koja je imala koncesiju za Radio-telegrafsku stanicu Beograd-Rakovica (Anđus je bio investitor i vlasnik kuće u Palmotićevoj 11, o kojoj smo više puta ovde govorili i čije slike smo postavljali).
Njegova ujna je bila Ida Kravanja, poznatija kao čuvena glumica Ita Rina.
Beleška o autoru:
Milan M. Pajević, naučni savetnik Instituta tehničkih nauka Srpske akademije nauka i umetnosti u penziji, rođen je 1928. god. u Berlinu. U Beogradu je završio osnovnu školu i gimnaziju. Upisan je 1946. god. na Građevinski, odakle prelazi 1947. god. na Tehnološki fakultet u Beogradu. Posle prekida zbog izbacivanja sa fakulteta 1948. god. i više kratkoročnih zapošljavanja 1949/1950. god. odslužio je vojni rok.
Nakon vraćanja na Tehnološki fakultet diplomira 1955. god. i zapošljava se na katedri Fizičke hemije Farmaceutskog fakulteta u Beogradu. U tom periodu kao istraživač učestvuje i u razvojnom projektu Korišćenje destilacionog otpada škriljaca iz Aleksinačkih rudnika za građevinske materijale. Nakon toga zapošljava se u Institutu za ispitivanje materijala Srbije gde kao šef Laboratorije za razvoj novih materijala doprinosi istraživanjima lakih betona i njihove proizvodnje u našim uslovima. Od 1962. do 1976. god. bio je direktor (Project manager) projekata Specijalnog fonda Ujedinjenih nacija za uspostavljanje Regionalne laboratorije za razvoj građevinskih materijala Jugoistočne Azije u Bandungu; nacionalnih multidisciplinarnih instituta za građevinarstvo i stambenu izgradnju Iraka i Irana u Bagdadu i Teheranu i ekspert UNSF-a za uspostavljanje Laboratorije za razvoj građevinskih materijala, Korporacije za primenjena naučna istraživanja Tajlanda (Applied Scientific Research Corporation).Od 1976. god. suosnivač je, sa akademikom Brankom Žeželjom, irukovodilac Centra za industrijalizaciju stambene izgradnje Instituta tehničkih nauka SANU. Na izbornom predmetu Otvorena industrijalizacija, Arhitektonskog fakulteta u Beogradu bio je gostujući predavač. Autor je oko 150 naučnoistraživačkih i stručnih radova iz oblasti sistemskoggrađenja, razvoja građevinskih materijala, energetike izgrađenogživotnog okruženja i organizacije naučnoistraživačkog rada.
Bio je predsednik Jugoslovenskog udruženja za solarnu energiju do 1992. god., predsednik komisije eksperata Regionalnog projekta Evropske ekonomske komisije Ujedinjenih nacija (UNDP/ECE) Energetski racionalno projektovanje u građevinarstvu i primena solarne energije i član Odbora za energetiku Srpske akademije nauka i umetnosti.
Piše o svemu, o precima, o dečjim igrama, o hrani, o praznicima, o ljubavi, o muzici, džezu, o kulturi, o slobodnom vremenu , školi (OŠ Sveti Sava i Treća muška), o arhitekturi, saobraćaju......
Piše o radiju, jer mu je deda bio Milan Đorđević, generalni direktor Ministarstva PTT, koji je bio inicijator emitovanja prvog radio programa na Balkanu, iz ministarstva PTT, 1924.godine. Njegov otac, Mihailo, Mikica Pajević bio je šef kratkotalasne radio stanice , koja nije pripadala Radio Beogradu, već Pres birou Ministarskog saveta. Njegov tast je bio Krsto Anđus , direktor TeSaFi, francuske firme koja je imala koncesiju za Radio-telegrafsku stanicu Beograd-Rakovica (Anđus je bio investitor i vlasnik kuće u Palmotićevoj 11, o kojoj smo više puta ovde govorili i čije slike smo postavljali).
Njegova ujna je bila Ida Kravanja, poznatija kao čuvena glumica Ita Rina.
Beleška o autoru:
Milan M. Pajević, naučni savetnik Instituta tehničkih nauka Srpske akademije nauka i umetnosti u penziji, rođen je 1928. god. u Berlinu. U Beogradu je završio osnovnu školu i gimnaziju. Upisan je 1946. god. na Građevinski, odakle prelazi 1947. god. na Tehnološki fakultet u Beogradu. Posle prekida zbog izbacivanja sa fakulteta 1948. god. i više kratkoročnih zapošljavanja 1949/1950. god. odslužio je vojni rok.
Nakon vraćanja na Tehnološki fakultet diplomira 1955. god. i zapošljava se na katedri Fizičke hemije Farmaceutskog fakulteta u Beogradu. U tom periodu kao istraživač učestvuje i u razvojnom projektu Korišćenje destilacionog otpada škriljaca iz Aleksinačkih rudnika za građevinske materijale. Nakon toga zapošljava se u Institutu za ispitivanje materijala Srbije gde kao šef Laboratorije za razvoj novih materijala doprinosi istraživanjima lakih betona i njihove proizvodnje u našim uslovima. Od 1962. do 1976. god. bio je direktor (Project manager) projekata Specijalnog fonda Ujedinjenih nacija za uspostavljanje Regionalne laboratorije za razvoj građevinskih materijala Jugoistočne Azije u Bandungu; nacionalnih multidisciplinarnih instituta za građevinarstvo i stambenu izgradnju Iraka i Irana u Bagdadu i Teheranu i ekspert UNSF-a za uspostavljanje Laboratorije za razvoj građevinskih materijala, Korporacije za primenjena naučna istraživanja Tajlanda (Applied Scientific Research Corporation).Od 1976. god. suosnivač je, sa akademikom Brankom Žeželjom, irukovodilac Centra za industrijalizaciju stambene izgradnje Instituta tehničkih nauka SANU. Na izbornom predmetu Otvorena industrijalizacija, Arhitektonskog fakulteta u Beogradu bio je gostujući predavač. Autor je oko 150 naučnoistraživačkih i stručnih radova iz oblasti sistemskoggrađenja, razvoja građevinskih materijala, energetike izgrađenogživotnog okruženja i organizacije naučnoistraživačkog rada.
Bio je predsednik Jugoslovenskog udruženja za solarnu energiju do 1992. god., predsednik komisije eksperata Regionalnog projekta Evropske ekonomske komisije Ujedinjenih nacija (UNDP/ECE) Energetski racionalno projektovanje u građevinarstvu i primena solarne energije i član Odbora za energetiku Srpske akademije nauka i umetnosti.
Topics
Publisher
- Prijavi se ili registruj da pošalješ komentar
Comments