Аntigona

Sofokle je uzdigao tragediju do umetničkih visina do kojih niko nije stigao do pojave Šekspira. Njegove drame dopiru do psiholoških dubina ličnosti, dajući kontraste u osobinama ličnosti: hrabrosti (Аntigona) ili neodlučnosti (Ismena). On je ujedno prvi tragičar koji je uveo junakinje u svoje tragedije, jer su to tada to bili uglavnom muški likovi.