Rat u BiH i paravojne formacije

Opšta ugroženost srpskog naroda, naročito u sredinama gde su Srbi bili u manjini, dovela je do pojave određenog broja „dobrovoljaca koji nisu prihvatili organizovano uključivanje u zvanične jedinice, već su stvarali samostalne formacije izvan jedinstvenog sistema komandovanja. Predstavljali su se kao borci u „pravednoj borbi srpskog naroda” po vlastitom izboru, ne žaleći ni svoje živote.br / br / Najčešće, niko nije proveravao iskrenost motiva i namera ovih „dobrovoljaca”. U sastavu njihovih grupa bili su pojedinci sumnjive prošlosti, koji su videli priliku da u ratnim uslovima „operu biografije” i povrate društveni ugled.br / br / br / Vinko Pandurević rođen je 1959. godine u Jasiku kod Sokoca (Republika Srpska). Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u Sokocu, a Vojnu akademiju kopnene vojske završio 1982. u Beogradu. Kao oficir JNA službovao je u Ljubljani (1982-1991), gde je završio postdiplomski studij sociologije. Kao oficir JNA obavljao je odgovorne dužnosti, a kao profesionalni vojnik aktivno učestvovao u ratu koji je pratio nasilno razbijanje Jugoslavije, u Sloveniji, Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini. U Vojsci Republike Srpske obavljao je dužnost komandanta brigade angažovane na gotovo svim ratištima u Bosni i Hercegovini. Tokom rata je ranjavan i više puta vanredno unapređivan, pa je kraj rata dočekao u činu pukovnika. Posle Dejtonskog sporazuma (1995) obavljao je dužnost zamenika načelnika Generalštaba Vojske Republike Srpske. U čin generala unapređen je 1997. Godinu kasnije završio je Školu nacionalne odbrane, a iste godine je odbranio i doktorsku disertaciju. Autor je više knjiga iz oblasti sociologije vojske i vojne strategije i doktrine: Sociologija vojske, Socijalna ekologija, Osnovi doktrine odbrane Republike Srpske, Nacionalni interesi kao ishodište vojne doktrine.br /